Mijn naam is Lore en ik ben werkzaam in Roeselare, alhoewel ik wellicht bekend ben van de winkel in Brugge waar ik eerder werkte.
Mijn dagen zijn gevuld met werk, maar mijn hart en ziel behoren toe aan mijn kleine kapoen, Mats. Hij staat bekend als ons lachebekje en binnenkort, in mei, wordt hij al twee jaar oud.
Mats, ons vrolijke ventje, heeft echter al heel wat meegemaakt in zijn korte leven. Vorig jaar in oktober werd hij plotseling ernstig ziek en moest hij worden opgenomen op de intensive care van het UZ Gent.
Als moeder was dit een ongelooflijk aangrijpende en stressvolle tijd. Het zien van je kind vechten tegen ziekte en pijn is hartverscheurend en brengt een golf van emoties met zich mee die moeilijk te beschrijven is.
Maar te midden van deze beproevingen zijn we als gezin sterker dan ooit tevoren uitgekomen. De steun en liefde die we elkaar hebben getoond, hebben ons door de moeilijkste momenten heen geholpen. Het was een periode van diepe introspectie, waarin we hebben geleerd om elke dag te koesteren en te waarderen, ongeacht de omstandigheden.
Het zien van het herstel van Mats, zijn lach terugkrijgen en weer zijn vrolijke zelf worden, heeft mijn hart gevuld met een onbeschrijfelijk geluk. Als moeder is er niets kostbaarder dan het welzijn van je kind. De band die we delen, die van moeder en kind, is een bron van onvoorwaardelijke liefde en vreugde die mijn leven verrijkt op manieren die ik nooit voor mogelijk had gehouden.
